Καλοκαίριασε και όλοι μας καθώς και τα μικρά παιδιά έχουμε την ανάγκη να περνάμε περισσότερο χρόνο στο μπαλκόνι του σπιτιού μας. Kαθώς ο καιρός φτιάχνει είναι φυσιολογικό τα παιδιά μας να περνάνε περισσότερες ώρες στο μπαλκόνι, αφού η ζέστη τα ωθεί να παίζουν σ’ ένα χώρο με περισσότερη δροσιά από το εσωτερικό του σπιτιού.
Έτσι, ο χώρος του παιχνιδιού μεταφέρεται από μέσα – έξω. Το έξω όμως αυτό εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τα παιδιά μας που πρέπει να λάβουμε άμεσα υπόψη μας, προκειμένου ν’ αποτρέψουμε ατυχήματα που θέτουν σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους.
Γιατί ένα παιδάκι μετά τα 2 έτη μπορεί να σκαρφαλώσει σε ένα μπαλκόνι, να σκύψει προς τα κάτω το κεφάλι, να αλλάξει το κέντρο βάρους και να πέσει στο κενό και ένα παιδί 6 χρόνων να θέλει «να δει αν μπορεί να πετάξει» και δύο πιο μεγάλα παιδάκια να παίζουν κυνηγητό στο μπαλκόνι πέφτοντας πάνω στα κάγκελα με φόρα, στραβοπατώντας και πέφτοντας πολλές φορές και από μεγάλο ύψος που δεν αφήνει περιθώρια σωτηρίας. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με αφύλαχτα παράθυρα, που δεν έχουν καν μπαλκόνι και η βουτιά στο κενό είναι ακόμα πιο εύκολη.
H Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία (AAΡ – American Academy of Pediatrics) συμβουλεύει και προτρέπει τους γονείς να λάβουν μεταξύ άλλων τα εξής προστατευτικά μέτρα:
• Εγκαταστήστε ασφάλειες στα παράθυρα για να αποφύγετε το άνοιγμα συρόμενων παραθύρων που δεν προορίζονται για έξοδο περισσότερο από 10εκ.
• Εποπτεύετε τα μικρά παιδιά ανά πάσα στιγμή, ειδικά εάν τα παράθυρα είναι ανοιχτά
• Εγκαταστήστε προστατευτικά κάγκελα παραθύρων. Οι εντομοαπωθητικές σίτες έχουν σχεδιαστεί για να κρατούν τα έντομα έξω, αλλά δεν είναι αρκετά ισχυρές για να κρατήσουν τα παιδιά μέσα και δεν αποτρέπουν την πτώση από τα παράθυρα.
• Ενθαρρύνετε τη χρήση χώρων ασφαλούς παιχνιδιού σε επίπεδο εδάφους, όπως δημόσια πάρκα και παιδικές χαρές.
• Αποφύγετε την τοποθέτηση επίπλων, πάνω στα οποία μπορούν να ανέβουν παιδιά, κοντά σε παράθυρα ή σε μπαλκόνια.
Επιπλέον θα πρέπει να αποφεύγουμε ν’ αφήνουμε παιδιά στο χώρο του μπαλκονιού χωρίς την παρουσία κι επιτήρηση κάποιου μεγαλύτερου. Βέβαια η επίβλεψη από μόνη της δεν είναι αρκετή γιατί μπορεί να συμβεί τόσο γρήγορα το κακό, κυρίως με μεγαλύτερα παιδάκια που δεν προλαβαίνει πολλές φορές ν’ αντιδράσει ο γονιός.
Επίσης θα πρέπει να ενισχύουμε τα κάγκελα του μπαλκονιού με διάφορες προσθήκες ασφαλείας (όπως προστατευτικά κάγκελα, ειδικές βάσεις στήριξης εξειδικευμένων υλικών κάλυψης κ.α.) οι οποίες κυκλοφορούν στην αγορά.
Θα χρειαστεί να εξετάσουμε με προσοχή τα κενά που έχουν τα κάγκελα μεταξύ τους αλλά και τα διακοσμητικά σχέδια των κάγκελων και εάν δούμε ότι υπάρχει κίνδυνος να γίνουν σκάλα για να σκαρφαλώσει το παιδί, τα ντύνουμε εσωτερικά με τις ειδικές σίτες-πλέγμα που κυκλοφορούν στη αγορά.
Επίσης, αποφεύγουμε να έχουμε κοντά στα κάγκελα, καρέκλες ή τραπέζια ή γενικώς έπιπλα ακόμα και γλάστρες, γιατί μπορούν να λειτουργήσουν ως ‘σκαλοπάτια’ για τα παιδιά.
Τέλος,βάζουμε προστατευτικά κάγκελα σε παράθυρα. Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι τέτοια ατυχήματα συμβαίνουν μόνο σε ψηλά κτίρια, αλλά η αλήθεια είναι ότι πολλά παιδιά τραυματίζονται πέφτοντας από παράθυρο ακόμα και ισογείου. Γι’ αυτό η εγκατάσταση προστατευτικών κάγκελων σε παράθυρα είναι απολύτως απαραίτητη και μπορεί να προλάβει σοβαρούς τραυματισμούς ή ακόμα και θάνατο παιδιού από πτώση. Μάλιστα υπάρχουν πολλές οικονομικές λύσεις για κάγκελα που τοποθετούνται εύκολα στα παράθυρα και γρήγορα και αφαιρούνται επίσης πολύ εύκολα όταν πλέον δεν είναι απαραίτητα.
Όλα τα παραπάνω δεν έχουν φυσικά ως στόχο να μας τρομοκρατήσουν και να κρατήσουμε τα παιδιά μέσα στο σπίτι – κάθε άλλο. Τα παιδιά πρέπει να βγαίνουν και να παίζουν στο χώρο του μπαλκονιού, το έχουν ανάγκη ενώ ο εξαερισμός και το ανοιχτό παράθυρο είναι άκρως απαραίτητο για την υγεία τους. Απλά χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μειώσουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν. Γιατί τα παιδιά… είναι παιδιά!
Τόσο το σκαρφάλωμα όσο και η περιέργεια είναι ό,τι πιο φυσικό γι’ αυτά.
Ας αποτρέψουμε τουλάχιστον τ’ ατυχήματα που μπορούμε!
